Vorige maand op EFIB in Brussel presenteerde Tom Beardslee trots de verrichtingen van Verdezyne bij het maken van groene chemicaliën. Zijn bedrijf zal als eerste op commerciële schaal groen dodecaandicarbonzuur gaan maken, gemakshalve DDDA genoemd in vakkringen. DDDA is een dicarbonzuur met 12 C-atomen. Het is één van de samenstellende delen van hoogwaardige producten als 6,12-nylon, gebruikt onder de motorkap van auto’s. Met DDDA kunnen nu alle dicarbonzuren, essentiële bestanddelen van nylons en vele polyesters, worden gemaakt uit groene grondstoffen.
Fermentatieve routes voor dicarbonzuur
Verdezyne is een jong bedrijf, gesticht in 2008, en gevestigd in Carlsbad, Californië. Het ontwikkelt technologie voor het maken van chemicaliën uit oliehoudende plantaardige grondstoffen. Het heeft meer dan 60 mensen in dienst en wordt gesteund door zowel strategische als financiële investeerders, onder wie DSM en BP. Volgend jaar openen zij in Maleisië hun eerste commerciële fabriek voor de productie van DDDA uit palmpitolie; of preciezer: uit laurinezuur, gehaald uit palmpitolie.
Voor de meeste dicarbonzuren is de synthese uit fossiele grondstoffen moeilijk, met omslachtige, energievretende en milieuschadelijke technologieën. Daarom is hun synthese langs de weg van fermentatie van groene grondstoffen aantrekkelijk. Het C4-zuur, barnsteenzuur, wordt nu gemaakt door twee bedrijven: BioAmber en Reverdia (een joint venture van DSM en Roquette). Plannen voor het produceren van groen adipinezuur (C6) en sebacinezuur (C10) zijn in vergevorderde staat. Verdezyne is er nu in geslaagd, het C12 zuur, DDDA, op commerciële schaal te produceren.
Hoge kwaliteit
In omvang is DDDA geen groot product. Maar volgens Verdezyne is één van hun sterke punten hun hoge kwaliteit. Vooral bij nylons van hoge kwaliteit is de zuiverheid van de bestanddelen essentieel. En hierin lijkt het DDDA van Verdezyne uit te blinken. In zijn speech in Brussel haalde Tom Beardslee een klant aan die vond ‘dat het groene DDDA van Verdezyne het beste polymeer heeft opgeleverd dat wij ooit hebben gemaakt.’ Dit lijkt ons belangrijk, omdat Verdezyne van plan is zijn technologie verder te ontwikkelen voor het maken van meer dicarbonzuren uit meer soorten groene grondstoffen. Als ze met die technologie hun huidige kwaliteit kunnen handhaven, dan ziet de toekomst er erg goed voor hen uit.
Verdezyne ontwikkelt twee technologische routes. In hun ‘eerste generatie’ maken ze dicarbonzuur waarvan de ketenlengte wordt bepaald door de grondstof. Zoals: C12 DDDA uit C12 laurinezuur, met net zoveel C-atomen maar met slechts één carboxylgroep. Daarna willen zij overstappen naar de ‘tweede generatie’, die hen in staat zou stellen dicarbonzuur van elke gewenste lengte te maken (ook C8 kurkzuur dat nu nauwelijks wordt gemaakt), en zelfs uit een grotere verscheidenheid aan oliehoudende plantaardige grondstoffen. Langs deze weg worden markten en mogelijke omzetten steeds groter. De wereldmarkt voor DDDA is 50 kton, waarvan Verdezyne op korte termijn een kwart voor zijn rekening hoopt te nemen. De wereldproductie van adipinezuur is 2,5 Mton, 50 keer zo veel. En als Verdezyne de kwaliteit van zijn product weet te handhaven, zouden zij voorlopig onbekommerd door kunnen blijven groeien. Tom Beardslee heeft zijn bedrijf goed op de kaart gezet!