Vroeger stond de markt sceptisch tegenover biobased materialen en chemicaliën. Maar nieuwe generaties van deze stoffen bieden kwaliteit in markten als chemische specialiteiten, biopolymeren en slimme materialen. Iets extra’s ten opzichte van hun fossiele tegenhangers, zegt Lux Research; maar goede bedrijfsvoering is essentieel voor succes.
Vorige week publiceerde Lux Research, een technologisch onderzoeksbureau uit Boston, een rapport ‘Hunting for Value and Performance in the Biobased Materials and Chemicals Space.’ In hun persbericht zegt Ross Kozarsky, leidinggevend analyticus bij Lux Research en medeauteur van het rapport: ‘Chemische specialiteiten, biopolymeren en slimme materialen zijn veelbelovende terreinen van technologieontwikkeling. Omdat biobased producten vaak beter presteren dan gevestigde fossiele producten, hebben bedrijven kansen om ze succesvol op de markt te brengen.’ De onderzoekers van Lux Research keken naar zes markten: slimme materialen, lijmen, coatings, smeermiddelen, cosmetica en producten voor persoonlijke verzorging, en verpakkingsmaterialen; en ze plaatsten biobased bedrijven in een matrix met hun ‘technische prestaties’ en ‘bedrijfsvoering’.
Goede prijs/kwaliteit verhouding bij veel biobased materialen en chemicaliën
Ik sprak met Ross Kozarsky over de telefoon. Wij denken op basis van onze ervaring, zo vroeg ik hem, dat prestaties op dit moment de belangrijkste aanjagers vormen van de vervanging van materialen uit fossiele grondstoffen door biobased materialen en chemicaliën. Sterker dan CO2, waardering van het publiek voor duurzaamheid etc. Bent u het daarmee eens? En geldt dit voor alle sectoren?
‘Ja, al met al ben ik het ermee eens. De eerste generatie biobased materialen en chemicaliën (zoals zetmeelplastics) was niet zo goed. Ze kregen daardoor onverdiend de kwalificatie inferieur. Toen ging de industrie biobased drop-ins maken, biobased materialen met dezelfde kwaliteit als hun fossiele tegenhangers. Maar nu de olieprijs zo laag is, verliezen drop-ins het op basis van prijs, waardoor prestaties de belangrijkste aanjagers worden voor vervanging – hoewel ik de voorkeur geef aan uitdrukking ‘prijs/kwaliteitverhouding’. Een goed voorbeeld is het PEF van Avantium; ze zeggen dat dit een betere gasbarrière vormt, essentieel voor frisdrankflessen. En bij smeermiddelen zijn veel biobased producten zeer goed in zowel prestaties als prijs. Duurzaamheidsclaims voldoen niet meer. Die term heeft vele betekenissen en is een twijfelachtige marketingterm geworden. Bovendien wordt ‘duurzaamheid’ steeds meer onderscheiden in verschillende eigenschappen die kwantitatief onderzocht kunnen worden en bij deze eigenschappen zijn sommige biobased materialen niet duurzamer dan materialen op basis van fossiele grondstoffen.’
Bij coatings, zegt u, zijn milieuzorgen de grootste aanjagers van verandering, vooral het vooruitzicht van nieuwe wetgeving. Is het waar in deze branche dat de mening van het publiek wat minder telt bij de motieven om te streven naar een groter aandeel groene grondstoffen?
‘Op dit terrein maakt men zich veel zorgen over milieuaspecten, maar vooral vanwege wetgeving. Per slot van rekening is dit in de eerste plaats een B2B markt, waarop de mening van het publiek minder telt. Toch moet op deze markt de prijs/kwaliteitverhouding ook goed zijn. Sommige consumentenmerken als IKEA nemen de handschoen op en wachten niet op de wetgeving.’
U noemt duurzaamheid als de aanjager van verandering bij verpakkingen. Maar dat betekent hier vermoedelijk niet biologische afbreekbaarheid? Of is het streven naar groene grondstoffen bij grote merken het meest belangrijk? Of weer de prestaties? Vooral in de ‘niches’ die u noemt?
‘Biologische afbreekbaarheid telt wel degelijk, kijk bijvoorbeeld naar de opkomst van biologisch afbreekbare plastic zakken. In brede zin is duurzaamheid hier een sterke aanjager van veranderingen. Met biopolymeren kunnen bedrijven niches zoeken in markten als die van $ 6,2 miljard van PET (uit fossiele grondstoffen) in flessen, potten en tonnen. Ook de term ‘groene grondstoffen’ kan vaag zijn, soms moet hij preciezer geformuleerd worden.’
Opwaardering van afval
‘En ik zou graag nog een algemene opmerking willen maken over grondstoffen. Soms hebben groene grondstoffen helemaal geen waarde, een uitstekend uitgangspunt voor productontwikkeling. Neem het voorbeeld van West Fraser, een groot Noord-Amerikaans bedrijf in hout en houtproducten. Het houdt veel lignine over, eerst alleen gebruikt voor het opwekken van warmte. Maar het is nu begonnen materialen te ontwikkelen op basis hiervan. Met hun omvang kunnen ze deze nieuwe materialen eerst in eigen bedrijf toepassen, waardoor ze de kwaliteit kunnen verbeteren. Te zijner tijd kunnen ze de voordelen hiervan oogsten. Opwaardering van afval is een belangrijke aanjager bij de ontwikkeling van biobased materialen en chemicaliën.’