Toen ik mijn bezoek aan de 10e EFIB-conferentie in Brussel, afgelopen oktober, evalueerde, stelde ik vast dat er teleurstellend weinig nieuwe en interessante onderwerpen waren. Veel van de op de conferentie besproken onderwerpen betrof oude wijn, die ook nog eens veel uitgebreider werden behandeld toen ik er voor het eerst kennis mee maakte.
Het probleem is niet beperkt tot de EFIB. Er zijn meer evenementen op bio-based terrein die de laatste ontwikkelingen in het veld veronachtzamen, of waar actuele onderwerpen helemaal niet aan de orde komen. Terwijl, indien een conferentie aandacht heeft voor de actuele ontwikkelingen, deze direct veel interessanter is. Zoals toen synthetische biologie op de EFIB-conferentie in Glasgow in 2016 werd behandeld. Naast een uitgebreide workshop verduidelijkte toen een indrukwekkend aantal industriële bio-tech projecten de rol die synbio in hun ontwikkeling speelt.
EFIB zegt dat ze ‘…een podium bieden… om de laatste baanbrekende innovaties in industriële biotech te tonen.’ De laatste EFIB-conferentie presenteerde echter innovaties die op hun best jaren geleden baanbrekend waren. Tijdens de netwerkreceptie op de eerste dag vroegen deelnemers zich af waarom dat zo was. Ze namen deel aan de conferentie om meer te leren over het laatste onderzoek en ontwikkelingen en om deze met anderen te bespreken.
Conferenties kunnen sneuvelen
Het kan zijn dat de ontwikkelingsfase van een conferentie een rol speelt. Jaren geleden was ik op de terugweg van een rampzalige internationale recycling conferentie in Genève. Een medereiziger, betrokken bij de organisatie van dergelijke grote evenementen, vertelde tijdens een biertje dat succesvolle conferenties vaak instorten na een tiental edities: ze hebben zich comfortabel gevestigd, ze maken de verkeerde keuzes, het geld raakt op, de politiek verandert of de interesse van het publiek wordt minder, of al deze dingen tegelijk.
In de EFIB adviesraad voor het 2017-evenement zat een groot aantal vertegenwoordigers van gevestigde bio-based industrieën. Begrijpelijkerwijs beginnen deze industrieën de behoefte te voelen om hun eigen belangen te beschermen. Kenmerkende gevolgen: een toenemend aantal presentaties wordt voorafgegaan door formele verklaringen van niet-aansprakelijkheid, en de inhoud van deze presentaties is allang bekend bij iedereen die op de hoogte is gebleven van bio-based ontwikkelingen in de afgelopen jaren. Ook worden verdere ontwikkelingen, plannen en verwachtingen niet besproken.
Zonder voorbehoud ondersteuning bieden
Maar gebeurtenissen zoals EFIB zouden niet moeten gaan over het beschermen van gevestigde bio-based industrie. Conferentie-organisatoren moeten open staan voor de laatste ontwikkelingen, en ze moeten zonder voorbehoud ondersteuning geboden krijgen om deze in hun programma op te nemen. Ik vind het bijvoorbeeld teleurstellend dat er vaak maar een paar universiteiten en onderzoeksinstellingen aanwezig zijn. Want dat is waar nieuwe ontwikkelingen vaak ontstaan, en alle academische onderzoeksinstituten willen graag vertellen wat ze aan het doen zijn.
De bio-based industrie staat nog niet eens aan het begin van een volledige ontwikkeling. Er zijn vele bekende en onbekende onbekendheden die moeten worden verhelderd om een robuuste en haalbare bio-based economie te helpen opbouwen. Conferenties die de laatste ontwikkelingen in industriële biotech willen laten zien moeten voldoende en onafhankelijke informatiekanalen onderhouden. Zij moeten ogen en oren openhouden om te leren over huidige bio-based aandachtsvelden en over nieuwe ontwikkelingen.
Tegenwoordig zijn bedrijven en instituten veel meer gericht op het beschikbaar maken van kennis om hun eigen ontwikkelingen te ondersteunen. In vergelijking hiermee blijven (het recht op) intellectueel eigendom en gesloten organisaties achter. Conferenties kunnen een rol spelen bij het stimuleren van kennisdeling en het voortstuwen van de bio-based industrie.
Ook gepubliceerd op het persoonlijke blog van Wijnand.
Interessant? Lees dan ook:
Lost in translation: disfunctionele wetenschapscommunicatie
SynBio in de versnelling
Speciale koolhydraten: een zeer gespecialiseerde groene industrie