De uitstoot van CO2 in de atmosfeer is een probleem geworden. Zelfs in die mate dat een onzinnig idee als direct air capture (DAC) aanhang heeft gekregen. Er wordt zelfs mee geëxperimenteerd door bedrijven. De wereld is duidelijk in verwarring wanneer zij een extreem idee als direct air capture serieus kan nemen.
Er staat veel op het spel
Onze aandacht werd getrokken naar de positieve manier waarop men tegen DAC aankijkt door een artikel van David Austgen in Biofuels Digest. Het is een gevaarlijk idee, zegt hij. Een extreem geval van groenwassen (green-washing). Als DAC serieus genomen wordt door beleidsmakers en het publiek, geeft dit de olie- en gasmaatschappijen een adempauze bij het terugdringen van hun productie. Zodat ze langer kunnen genieten van hun verdienmodel. Er staat veel op het spel!
Olie- en gasmaatschappijen investeren in direct air capture omdat ‘dit voor veel mensen klinkt als een fantastisch idee om klimaatverandering tegen te gaan.’ Het belooft een doorbraak bij het dilemma – en het kost bijna niets. De oliemaatschappijen investeren erin ‘omdat ze weten dat veel mensen het idee prachtig vinden maar zijn beperkingen niet doorhebben.’ Nou ja, dat wil zeggen mensen die niets afweten van thermodynamica. Want het vangen van CO2 uit een zeer verdunde bron als de buitenlucht is zo ongeveer de minst efficiënte oplossing. We kunnen CO2 beter afvangen uit schoorstenen, waar de concentraties 10 tot 1000 keer zo hoog zijn. Of nog beter, CO2 helemaal niet afvangen, maar zwaar investeren in technologieën die het maken van CO2 voorkomen, zoals zonne- en windenergie. Of laten we bomen planten, die verwijderen ook CO2. En als we toch CO2 vangen, laten we de stof gebruiken, niet opslaan!
Direct air capture: inefficient
‘Uit economisch oogpunt is het (direct air capture) de meest inefficiënte investering in CO2-bestrijding,’ schrijft Augsten. ‘Maar de olie- en gasmaatschappijen hoeven geen grote sommen te investeren om het publiek te overtuigen. Ze hoeven alleen de Belofte te verkopen dat zij CO2 direct uit de lucht kunnen halen.’ We moeten ons daarom uitspreken tegen DAC. Het enige doel van de oliemaatschappijen is, nog tien jaar door te kunnen gaan. En dan?
Hoewel de situatie duidelijk is, is er toch veel steun voor het idiote idee van DAC. In 2020 besteedde het World Economic Forum bijvoorbeeld een positieve recensie aan deze technologie. Ze geven toe dat deze ‘op zichzelf geen oplossing biedt voor opwarming van de Aarde’ (zei iemand dat dan?). En zoals een van de betrokken directeuren het stelt: ‘we moeten absoluut (…) alle middelen ontwikkelen en gebruiken die we tot onze beschikking hebben.’ Ja, ook de onzinnige?
Een ‘alomvattende oplossing’
Wikipedia kiest natuurlijk geen positie, maar zegt toch: ‘DAC heeft ook veel meer energie nodig dan andere manieren om CO2 te vangen, zoals uit afgassen, door de lage CO2 concentratie.’ En: ‘als er fossiele brandstoffen worden gebruikt bij het maken van elektriciteit, komt hierbij uiteindelijk meer CO2 vrij dan er wordt afgevangen.’
Toch vindt het International Energy Agency dat DAC ‘een essentieel onderdeel is van onze verwijdering van CO2’. Want het is deel van een ‘alomvattende strategie naar netto nul uitstoot – waarbij uitgestoten gassen uiteindelijk worden gecompenseerd door verwijderde gassen.’ Er zijn natuurlijk wel ‘natuurlijke oplossingen zoals bosaanplant.’ Maar ‘DAC met opslag van CO2 in aardlagen heeft een aantal voordelen, zoals betrekkelijk weinig beslag op land en water, en een veilige en kwantificeerbare verwijdering.’ Alles goed en wel, maar hoe rendabel is deze methode?
Naar echte oplossingen
Het idee van direct air capture heeft al met al heel wat aanhangers. Genoeg om een aantal bedrijven te laten experimenteren met deze onzinnige technologie. Laten we snel echte oplossingen voor het CO2-probleem onderzoeken, om luchtfietserij te voorkomen. Duurzame technologieën. Bij zulke oplossingen stoten we geen CO2 uit in de lucht – daardoor hoeven we die er ook niet uit te halen. En als we al zouden besluiten om CO2 te verwijderen: laten we dat doen waar de concentratie hoog is; en laten we het dan gebruiken, niet opslaan.
Interessant? Lees dan ook:
CCU, Carbon Capture and Utilization, als grondstof zelfs beter dan biomassa
RMI: snel en winstgevend naar duurzame energie
Methaanpyrolyse maakt grijs aardgas groen
Wereldwijde CO2 uitstoot : 36 miljard megaton. Nederlandse uitstoot : 166 megaton. We gaan nu maar eens even 2,5 mton opslaan in oude gasvelden. Dat is maar liefst 0,00000115% van de wereldwijde uitstoot. Grapje kost 2 miljard. Natuurlijk zeggen de betrokken oliemaatschappijen : doen !! Misleiding van de eerste orde !!